فیزیولوژی ورزشی
مینا شاخی؛ عبدالحمید حبیبی؛ علی اکبر علی زاده
چکیده
مقدمه و هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرین (مقاومتی-هوازی) بر سطوح IGFBP3, IGF1, BMI زنان چاق می‌باشد. مواد و روش‌ها: به این منظور 24 زن غیرفعال چاق 25 تا 37 ساله با BMI 30 تا 35 کیلوگرم بر مترمربع به‌طور تصادفی به دو گروه 12 نفره تمرین و کنترل تقسیم شدند. تمرین منتخب شامل تمرین مقاومتی با وزنه و دستگاه مخصوص بدنسازی با شدت 67 تا 80 درصد قدرت بیشینه ...
بیشتر
مقدمه و هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرین (مقاومتی-هوازی) بر سطوح IGFBP3, IGF1, BMI زنان چاق می‌باشد. مواد و روش‌ها: به این منظور 24 زن غیرفعال چاق 25 تا 37 ساله با BMI 30 تا 35 کیلوگرم بر مترمربع به‌طور تصادفی به دو گروه 12 نفره تمرین و کنترل تقسیم شدند. تمرین منتخب شامل تمرین مقاومتی با وزنه و دستگاه مخصوص بدنسازی با شدت 67 تا 80 درصد قدرت بیشینه و هوازی با دوچرخه ثابت و شدت 60 تا 85 درصد ضربان قلب بیشینه، به مدت 8 هفته و3 روز در هفته انجام گرفت. اندازه‌گیری‌های ترکیب بدن 24 ساعت قبل 24ساعت بعد از تمرین انجام شد. نمونه‌گیری خونی هم 24 ساعت قبل و48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین بعد از 12 ساعت ناشتایی انجام شد. برای آنالیز آماری در بخش یافته‌های از آزمون تحلیل کواریانس یک راهه برای بررسی تغییرات بین گروهی استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد پس از هشت هفته تمرین مقاومتی و هوازی کاهش معنادری در BMI آزمودنی‌های گروه تمرین نسبت به گروه کنترل مشاهد شد(001/0>P). همچنین نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد بعد از هشت هفته تمرین منتخب( مقاومتی–هوازی) دو شاخصIGFBP3 IGF1, در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری پیدا کردند( به ترتیب001/0>P و 006/0>P). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این تحقیق، هر دو روش تمرینی مقاومتی و هوازی می‌تواند جهت کاهش وزن، BMI IGFBP3 وIGF1 مورد استفاده قرار گیرند.
